Yalnızlık, acı veren çoğu zaman kaçınmak için uğraştığımız bir yaşantıdır. Hatta yalnızlığın verdiği korkuyla sürekli etrafımızdan tehdit görebilme kaygısını dahi yaşarız. Yalnız başımayızdır çünkü. Tek başına bir şeylerle mücadele etme fikri bizi her zaman güçlü hissettirmez. Yoruluruz, yılarız belki. Evdeysek ve yalnızsak bir ses duymak isteyebiliriz. Televizyon sesi, şarkı sözleri… Arkada planda dikkatimizi vermesek dahi yalnızlığımızı gidermeye çalışır o sesler. Kendimizle baş başa kalmaya tahammül bile edemeyiz. Hiç yalnız olmadığı halde yoğun boşluk duygusu ile yanı başındakilere uzaklık hissederek yoğun acı hisseder kimisi de. Çok sayıda insanla bir aradayken bile epey yalnızlık hissedilebilir.

Öte yandan kimisi de vardır ki kendi başına olmayı arzular kendi başına olmasına rağmen yalnızlık hissetmez. Ağaçlı bir yolda uzun yürüyüş yaparken, evde çok sevdiği maketiyle meşgul olurken olduğu gibi. Kendi başına kalmaktan büyük keyif duyar. Hatta yalnızlık kimine göre yaratıcı ve özgün olmanın yolunu açar. Usta şair, yazar ve ressamların ünlü eserlerinin kendi başlarınayken ortaya koyması gibi.
Devamını Oku... 'Yalnızlık Bir Hapis Değil Özgürlük Olabilir'

Anne çocuk ilişkisi, sevgi, bağlılık ve karşılıklı destek üzerine kurulu bir bağdır. Ancak bazen bu ilişkide duygusal yükler, fark edilmeden hem anne hem de çocuk üzerinde baskı yaratabilir. Özellikle bazı anneler, geçmişteki fedakarlıklarını veya yaşadıkları zorlukları sık sık dile getirerek çocuklarında suçluluk hissi uyandırabilir. Bu durum, genellikle annenin kendi duygusal ihtiyaçlarını karşılayamaması veya bu ihtiyaçlarını ifade etmekte zorlanmasından kaynaklanır.

Bir annenin mağduriyet üzerinden iletişim kurması, bilinçli bir manipülasyon çabası olmaktan çok, genellikle farkında olunmayan bir başa çıkma mekanizmasıdır. Birçok anne, hayatta karşılaştığı zorluklarla baş ederken yalnız hissetmiş olabilir. Duygusal destek bulamadığı için ihtiyaçlarını dolaylı yollarla ifade etmeyi öğrenmiş olabilir. Hatta çocuklarına ve etrafına en iyisini vermeye çalışırken kendi sınırlarını aşmış ve tükenmiş hissediyor olabilir. Bu nedenle de etrafında özellikle çocuklarından bu sınırları aşmasını, onların da kendilerinden ödün vermesini, kendilerini feda etmesini bekleyebilir. Farkında olmadan da kendilerini mağdur göstererek çocuklarında bir tür “duygusal borçluluk” hissi yaratabilirler.

Devamını Oku... 'Anne ve Çocuk Arasında Bir Bağ: Hiç Bitmeyen Borç'

Psikanaliz teorilerinden Melanie Klein’in yaklaşımına göre, annenin “kadınsı”lığı, çocuğun kendi cinsel kimliğini keşfetme sürecinde bir rehberdir.  Çocuğun gelişiminde annesinin rolü sadece bakım veren bir figür olmaktan çok daha fazlasıdır.

Klein, annenin kadınsılığının, çocuğun dünyaya bakışını, kendisini tanımasını ve cinsiyet kimliğini şekillendirmede kritik bir rol oynadığını vurgular.  Anne figürü, çocuğun ilk model aldığı “kadın”dır ve bu bağ, sadece biyolojik bir bağ değil, çocuğun ruhsal ve cinsel kimliğinin de inşasında önemli bir yere sahiptir.Erken dönemde kurulan bağlar, çocuğun ilerleyen yaşlarda kuracağı ilişkilerinin temelini atar. Annenin kadınsılığı, çocuğa hem kendi cinsiyetini hem de karşı cinsle kuracağı bağları anlamasında rehberlik eder. Bu süreç, sadece duygusal değil, aynı zamanda toplumsal bir inşa sürecidir.

Devamını Oku... '“Kadınsı”lık Bir aynadır Her Nesil Kendi Yansımasını Görür'

İlişkilerinde sürekli olarak partnerinin seni sevip sevmediğinden, terk edilip edilmeyeceğinde ya da yeterince değer görüp görmediğinden emin olamıyorsan kaygılı bağlanma stiline sahip olabilirsin.

Kaygılı Bağlanma Nedir?
Bağlanma teorisine göre, insan ilişkilerinde bağlanma stillerimiz çocukluk döneminde ebeveynlerimizle kurduğumuz bağlar doğrultusunda şekillenir. Kaygılı bağlanmak, sevgiye ve onaya yoğun bir ihtiyaç duyma, terk edilme korkusu ve ilişkilerde güvensizlik gibi hislerle kendini gösterir. Kaygılı bağlanma stiline sahip kişiler, genellikle partnerlerine karşı aşırı bağımlılık hisseder ve sürekli olarak onların sevgisini kanıtlamasını ister.

Kaygılı Bağlanmanın İlişkilerdeki Belirtileri

Terk edilme korkusu: Partnerinizin sizi bırakacağına dair yoğun endişeler taşıyabilirsiniz.

Sürekli güvence arayışı: Partnerinizin sevgisini sorgular ve sık sık sevildiğinize dair teyit ararsınız.

Devamını Oku... 'İlişkilerde Kaygılı Bağlanma: Nedir ve Nasıl Baş Edilir?'

Hepimiz mutlu olmak istiyoruz. Ancak mutluluk dediğimiz kavram genellikle dışsal faktörlere bağlanıyor: bir terfi almak, güzel bir evde yaşamak, ideal bir eş bulmak ya da mükemmel bir hayat sürmek… Peki, bu arayış bizi gerçekten tatmin ediyor mu? Yoksa mutluluğu yanlış yerde mi arıyoruz?

 “Daha Fazlası Daha Mutlu Eder” Yanılgısı

Toplum, mutluluğu başarı ve zenginlikle ilişkilendiriyor. “Daha büyük bir evim olursa, daha çok para kazanırsam mutlu olurum” düşüncesi sıkça karşılaşılan bir yanılsama. Ancak yapılan araştırmalar, belli bir gelir seviyesinden sonra daha fazla paranın mutluluk üzerinde anlamlı bir etkisi olmadığını gösteriyor.

İnsan beyni, elde ettiği şeylere hızla alışır. Bu duruma “hedonik adaptasyon” denir. Daha iyi bir araba aldığında ya da maaşın arttığında kısa süreli bir mutluluk hissedersin, ancak bu mutluluk zamanla azalır ve daha fazlasını istemeye başlarsınız.

Maddi varlıklardan ziyade, kişisel gelişim ve deneyimlere yatırım yapmak daha fazla uzun vadeli mutluluk sağlamaktadır. Örneğin, bir seyahatte yaşanan güzel anılar, maddi bir eşyadan çok daha uzun süre mutluluk verebilir. Devamını Oku... 'Mutlu Olmayı Yanlış Yerde mi Arıyorsun?'

Hayat akışında ilerlerken kafamızın içinde sürekli bir şeyler dolanır, içimizdeki ses hiç susmaz. “Bu yaptığım çok saçmaydı. Şimdi diğerlerinin yüzüne nasıl bakacağım? Kendinden utanmalıyım. Bak diğerlerine ben çok başarısızım. Çok aptalım.” gibi bir sürü eleştirel yargılayıcı sesler dolanır durur. Çoğu zaman bu seslerden kaçmak için yalnız bile kalamayız. Kendimize tahammülümüz yoktur çünkü. İçimizdeki ses hep bizimledir hayatımızın bir parçası haline geldiği için bu seslerin çoğu zaman farkında olmayız. Herkes kendi içinde konuşabilir. Önemli olan bu sesler sürekli bizi demoralize mi ediyor? Kendimizi değersiz mi hissettiriyor? Özgüvenimizi mi kırıyor? Utanmamıza mı neden oluyor?

Eğer birey çocukluğunda onu sürekli eleştiren, utandıran ebeveynlerle büyümüşse yetişkinliğinde de bu yargılayıcı sözleri içselleştirerek kendine yansıtmaya devam edecektir. İçimizdeki eleştirel ebeveyn sesi, çoğunlukla çocukluk döneminde yaşadığımız deneyimlerden ve aldığımız mesajlardan kaynaklanır. Bu ses, ebeveynlerimizden, öğretmenlerimizden veya otorite figürlerinden öğrendiğimiz ve içselleştirdiğimiz eleştirel yorumları temsil eder. Hatta içinde bulunduğumuz toplumun ve kültürün temel değerleri, yaşamla ilgili varsayımları bile önemli rol oynamaktadır.

Devamını Oku... 'İçimizdeki Ses Gerçekten Bizim mi?'

Gelişmekte olan insanın en temel gereksinimlerinden biri temastır. Bakım veren bebeğe uygun temas sağladığında bebek gülümsemeyle, çeşitli huzur dolu davranışlarla karşılık verir. Bakım veren de bebeğin geri dönütü ile nasibini alır. Parmağınızı saran o minik eli hissetmek ya da bir gülümsemeyle aydınlanan tombul bir yüzün verdiği mutluluk, neredeyse evrensel bir hazdır.

İlişkide temas eksikliğinin çocuk üzerindeki fizyolojik etkilerine dair araştırmalar da yapılmıştır. Maymunlarla yapılan bir deneyde temasın bağlanma konusunda ne kadar önemli olduğunu görmekteyiz. Bu deneyde Harlow, maymun yavrularının bağlanma davranışını incelemek için tel ve tahta kullanarak, maymunlara pek benzemeyen yapay anne figürleri oluşturdu. Bu figürlerden bazılarını yumuşak bezle kapladı, diğerlerini ise çıplak tel olarak bıraktı.

Devamını Oku... 'Temas ve Kalp Bağı: Anne Bebek Bağlanması'

Romantik ilişkilerde manipülasyon, partnerlerden birinin kendi çıkarları doğrultusunda partnerinin duygu, düşünce ya da davranışlarını kontrol altına almasıdır. Manipülasyon yapan partner, karşı tarafın zayıf yönlerini kullanarak kendi amacına ulaşmaya çalışır. Açık iletişim ve empati yerine amacına ulaşmak için dolaylı yollarla partnerini suçluluk, korku veya minnet gibi duygular hissettirerek etkiler. Bu tür manipülasyonlar, uzun vadede partnerin özgüvenini zedeler ve ilişkide ciddi sorunlara yol açabilir. Manipülasyon içeren bazı cümleler şunlardır;

“Sen yanlış hatırlıyorsun.”

“Senin için neler yaptım, sen benim için bunu bile yapamıyorsun!”

“Fazla alıngansın”

“Üzülmek için fazla abartmıyor musun?”

“Şu anki duyguların ve tepkilerin gereksiz.”

Devamını Oku... 'Romantik Manipülasyon: Sevgiden Kontrole Giden Yol'

Evrimsel olarak, kaygı bizi tehlikelere karşı korumak amacıyla gelişmiştir. Atalarımız, hayatta kalmak için çevredeki tehlikeleri önceden sezmek zorundaydı. Bu nedenle, belirsizliğe karşı tetikte olma hali evrimsel bir avantaj sağladı. Modern dünyada da kaygı, belirli düzeye kadar bizi hayatta tutan işlevselliği olan duygumuzdur. Fakat bazen gerçek bir tehdit olmadığında dahi kaygımız tetiklenebilir, bizi olası tehlikelere karşı koruyan duygumuz olan kaygı işlevsiz hale gelebilir. Bu nedenle kaygı ikiye ayrılır;

İşlevsel kaygı: Kişiyi motive eder, dikkatini toplamasına yardımcı olur ve olası risklere karşı hazırlıklı olmasını sağlar.

İşlevsiz kaygı: Günlük hayatı olumsuz etkiler, kişinin işlevselliğini düşürür ve onu sosyal veya mesleki fırsatlardan uzaklaştırır. İşlevsel kaygı, kişinin hedeflerine ulaşmasına ve kendini korumasına yardımcı olurken, işlevsiz kaygı, günlük yaşam kalitesini düşürür ve sorun yaratır.

Devamını Oku... '“Kaygı”dan Özgürlüğe: İçsel Huzura Yolculuk'

Hayatın boyunca kimseyi kırmak istemedin, hayır diyemedin. Senden bir şey istenildiğinde yapmak zorunda hissettin. Yapamadığında mahcup hissettin. Kendi işin vardı belki o gün. Ertelediğin bir proje, çocuklarına ya da kendine ayırmak istediğin bir vakit. Pat diye telefon çaldı, arayan arkadaşın. Telaşlı bir sesi de var üstelik. Çok canım sıkkın buluşalım seninle konuşmaya ihtiyacım var, diyor. Kıramadın, hayır diyemedin. Evet dediğinde çok rahatsız hissediyorsun. İzinli günümdü bugün kendime kahve yapıp evimde dinlenecektim ben, diye geçiriyorsun içinden. İstemeyerek de olsa evden çıkıyorsun.

Başka bir gün dışarıda bir planın var, bir süredir ertelediğin işleri yapmaya karar vermişsin. Ah, çaldı yine telefonun. Ekranda beliren ismi gördün, bu telefonu hep açtın. Çünkü o senin yakın arkadaşın. Bugüne kadar müsait bile olmasan bir şekilde o telefonu açmışsındır. Heyecanlı bir sesle mezuniyetim çok yaklaştı kıyafet bakmam lazım bugün benimle gelir misin, diye soruyor. “Nerden çıktı şimdi bu? Bugün mü söylenir” diyemedin tabii. Birazcık kem küm ettikten sonra “Tabii ki seninle gelebilirim” cevabını veriyorsun.

Devamını Oku... 'Hayır Diyebilme Sanatı: Kendini Korumanın Yolu'